ورق استیل از ترکیب فلز اهن و الیاژهای دیگر تشکیل میشود .با توجه به ویژگی مورد نظری که میخواهیم این ورق ها داشته باشند از الیاژهای مختلفی استفاده میشود . مثلا برای بالا بردن میزان سختی ورق ها ، به ترکیب انها کربن اضافه میکنند.
در نتیجه ی ابن افزایش مقتومت ، شکل پذیری کاهش میابد .
این ورق ها معمولا در ابعاد و ضخامت های مختلفی تولید و عرضه میشوند .
همچنین در دو مدل مات و براق موجود هستند که با توجه به نوع کاربری انتخاب میشوند .
این ورق ها نسوز هستند و حتی میتوانند دماهای بسیار بالا و بسیار پایین را تحمل کنند . ( دمای ۱۰۰۰ درجه سانتی گراد و دمای منفی ۲۰۰ درجه سانتی گراد )
تولید این ورق ها در ایران صورت نمیگیرد . ورق های استیل وارداتی هستند و بیشترشان از چین وارد میشود.
با افزودن مقداری کروم ، استیل ضد زنگ میشود .پس از واکنشی که بین کروم و اکسیژن هوا اتفاق میفتد ، لایه ای به نانم اکسید کروم روی استیل بوجود میاید که دیده نمی شود .
رایج ترین نوع ضد زنگ در این محصول ، استیل های سری ۳۰۰ هستند .استیل های سری ۳۰۰ دارای نیکل هستند و درنتیجه جذب اهنربا نمی شوند.اما سری ۴۰۰ که فاقد نیکل و دارای کروم است خاصیت مغناطیسی دارد و جذب اهنربا میشوند .
به ورق های استیلی که جذب اهنربا میشوند ، استیل بگیر و به ورق هایی که جذب اهنربا نمیشوند استیل نگیر میگویند .
آلیاژی که در پروفیل آلومینیوم استفاده می شود بسیار حائز اهمیت است و در واقع به کاربرد آن ها بستگی دارد. رایج ترین نوعی از آلیاژ ها که در پروفیل به کار برده می شود ۶۰۶۳ و ۶۰۶۱ است که پس از آن که عملیات حرارتی یعنی ایجینیگ بر روی این دو مدل انجام می شود در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار می گیرد و از جمله پر مصرف ترین و رایج ترین ها هستند و دلیل استفاده بیشتر از این انواع این است که دارای سختی زیادی تر هستند.